Nieuw Lotbroek, maar dan 50 jaar geleden

Het is voor velen misschien niet voor te stellen, maar de Oranjestraat was zo'n 50 jaar geleden een van de drukste straten van Nieuw Lotbroek. Aan de "even kant" van de straat was een slagerij, meerdere kruidenierswinkels (VéGé, Co-op en Spar) een elektrozaak, de Ster en een kapperszaak met tabakswinkel. Aan de andere kant, de "oneven kant" ter hoogte van de huidige huisnummers 17 t/m 27, stond het toen meest bezochte gebouw van Nieuw Lotbroek: de kerk.  Rechts ernaast stond een klooster dat doorliep via de Prins Clausstraat tot aan  tot aan het kerkhof. Kerk en klooster waren het middelpunt van de wijk vandaar dat er ook meerdere winkels trokken naar de Oranjestraat. Deze geschiedenis herhaalde zich in de 60-er jaren,  toen de Christus Koningkerk gebouwd werd aan het Pius XII plein: ook daar vestigde zich toen een aantal winkeliers. Het begint allemaal rond 1916 als Hoensbroek gaat uitbreiden in de richting van het station. Er wordt een groep van 161 woningen gebouwd die in de volksmond "de kolonie" genoemd werd. Er blijkt een grote behoefte aan een eigen kerk. De paters Montfortanen die reeds geruime tijd een klooster hadden in Schimmert en Meerssen, worden bereid gevonden in Hoensbroek een "nederzetting" te starten.

In 1920 krijgt pastoor Ramakers de beschikking over een woning aan het plein midden in de nieuwe woonbuurt. Op dat plein wordt een houten noodkerk gebouwd. Sindsdien heeft het de naam Kerkplein gekregen en zo heet het plein nu nog. Al is rond dit plein geen kerk meer te bespeuren, door deze benaming worden we eraan herinnerd dat het ooit anders was. Ook de naam Montfortstraat herinnert aan deze vervlogen jaren net als de rectorenbuurt die ontstond na de jaren van de paters Montfortanen.